κοκκόλιθος

ο

1. γεωλ. μικροσκοπικό πετάλιο ή δακτύλιος από ανθρακικό ασβέστιο, που καλύπτει το σώμα τών κοκκολιθοφόρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. coccolith < cocc(o)- (< λατ. coccum < κόκκος) + -lith (< λίθος)].